در این سرزمین که یکی می اید و یکی می رود
در این گردونه تقدیر
و در این سرزمین اب و اتش و باد
باید مه مثل اب روان بود
مثل اتش تند و تیز
و مثال باد صبور
و مثل اتش تند و تیز
همه این را می دانند
حداقل من که می دانم
امایش امی مرگ اوری است
هر قدر که از خوبی فاصله می گیری
پله پله به بدی نزدیک می شوی
چرا می گویند که بدی همیشه نامیمون است؟
اگر بدی نباشد چه کسی و از کجا می اموزد که بدی یعنی چه؟
که نتیجه بدی به کجا می رود؟
تا قربانی نباشد دیگران درس عبرت از که اموزند!