دیشب یک نفر اصطلاح جالبی به کار برد و به من گفت از دل برود هر انکه از دیده برفت ... یعنی ما ادما اینقدر بی غیرت و بی احساس شدیم که تا چند روز یکی رو نمی بینیم از یادمنون می روند؟ اگر این جوری شده باید برای همه بشریت تاسف خورد.... ما به دنیا اومدیم که دوست داشته باشیم ودوست داشته باشند ما رو به دنیا اومدیم که دلتنگ بشیم و دلتنگ بشن برای ما نه اینکه عین حیوانات تا حتی مادرشون رو از دست میدن فقط چند روز دلتنگ باشیم و بس..
به خدا خجالت داره....
اگر من یا هر ادم دیگه ای بخواد دیگران رو فراموش کنه احتیاج به دوری نیست چون ما موظف به تحمل دوستان نیستیم بلکه از روی عشق قلبی با اونها شاد زیست میکنیم پس این حرف برای ما چه معنی می تونه داشته باشه...
خوب من میرم و دوشنبه شب بر می گردم تو این مدت کمال سعی رو در از خاطر بردن من بکنید شاید زندگی با فراموش کردن من رنگ وفا عشق محبت و صفا بگیره..... امین یا رب العالمین!