چرا سعي نمي كنيم كه بي غرض به اطرافمان بنگريم ... تا كه شايد افراد ديگر ارزش نگريستن را داشته باشند .... چرا سعي نمي كنيم يك دل باشيم .... تا كه شايد يك دل بودن بسيار اثرگذارتر از تهديد باشد .... چرا سعي نمي كنيم خود را از افق خود برتر بيني پايين بياوريم ....تا كه شايد ديگران از ما برتر باشند ... چرا مقايسه مي كنيم هنگامي كه مي خواهيم خوبي يا بدي را تخمين بزنيم ... مگر نه اينكه خوبي و بدي نسبي است ... چرا ديگران را از خود مي رانيم به خاطر تفاوت ديدگاه .... چرا ... چرا نمي خواهيم درك كنيم كه مقدس نيسنيم .... چرا درك نمي كنيم كه معيارهاي خوشبختي متفاوت است .... چرا مرا مي راني؟